Η Κυρία Λιλή ονειροπωλεί (2)

Η ΚΥΡΙΑ ΛΙΛΗ ΟΝΕΙΡΟΠΩΛΕΙ...

Την γιαγιά της την κυρά-Τασία
ετών εξήντα εννιά
που μισούσε την ακαταστασία
και το «πήγαινε το γράμμα»
(και έκανε και «εξήντα εννιά»)

αυθωρεί και εν τω άμα
άμα της τύχαινε η ευκαιρία
αν και ήταν μια αξιοπρεπής κυρία
και ήταν από «τζάκι»
σαν την αξέχαστη την Τζάκι

Τον δοσατζή, τον κυρ-Αλέξη,
που της πήρε το πατρικό της σπίτι
χωρις να της πει μια λέξη
και την έκανε ερημοσπίτη
τα περασμένα τα Χριστούγεννα
για κάτι ψιλά χρωστούμενα

ένα διακοποδάνειο
(για ν’ απλώσει τις αρίδες
στις Βαλεαρίδες)
και ένα γαμοδάνειο
(για να παντρευτεί
όπως το είχε ονειρευτεί)

Τον μεγάλο της τον γιό
τον Ηρακλή,
τον μερακλή,
τον χασικλή,
που έκανε τον παραγιό
στον λαδέμπορο απ’ την Καλαμπάκα,
τον Αριστομένη με την μεγάλη μπάκα

που έφυγε νωρίς απ’ το χωριό
και τόριξε στη μαριχουάνα,
παντρεύτηκε την Μαρία Χουάνα,
την Μεξικάνα (αυτή την πουτάνα)
και τον βάλανε στην αποτοξίνωση
γιατί έπαθε στο συκώτι «ίνωση»