Η Κυρία Λιλή ονειροπωλεί (4)
- Γράφτηκε από τον Κωνσταντίνος Θ. Τέμπος
- Κατηγορία Η Κυρία Λιλή
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Αχ! Κυρία Λιλή μου, κακομοίρα
δεν σου φέρθηκε καλά η μοίρα
η ζωή σε ταλαιπώρησε πολύ
και κατάντησες τώρα ραμολί
Αχ ! Κυρία μου Λιλή
− με το πράσινο σγουρό μαλλί −
ήσουν κάποτε «βίος και Πολιτεία»
και γνώρισες στη ζωή σου μεγαλεία
Αλλά, για την κακή σου τύχη
έφταιγε το ξερό σου το κεφάλι
γιατί όρθωσες στη ζωή σου τείχη
αφήνοντας απ’ έξω την αγάπη
και τώρα βάζεις προσκεφάλι
τα πεθαμένα όνειρά σου
μέσα στη φτωχική την κάμαρά σου
με το σκυλάκι το κανίς
− που δεν το ήθελε κανείς −
κάτω απ’ την κουβέρτα
να ονειρεύεται κόκκαλα αβέρτα
κι’ εσύ ν’ αναρωτιέσαι με καημό,
δάκρια, πίκρα και αναστεναγμό
«αχ ζωή μου να σ’ είχα κι’ άλλη,
δεν μου είπες πως στα γεράματα
θα έσκιζα τα παλιά μου γράμματα
και θάγραφα καινούργια πάλι ;»
Αχ! Κυρία Λιλή μου, κακομοίρα
δεν σου φέρθηκε καλά η μοίρα
η ζωή σε ταλαιπώρησε πολύ
και κατάντησες τώρα ραμολί
Αχ ! Κυρία μου Λιλή
− με το πράσινο σγουρό μαλλί −
ήσουν κάποτε «βίος και Πολιτεία»
και γνώρισες στη ζωή σου μεγαλεία
Αλλά, για την κακή σου τύχη
έφταιγε το ξερό σου το κεφάλι
γιατί όρθωσες στη ζωή σου τείχη
αφήνοντας απ’ έξω την αγάπη
και τώρα βάζεις προσκεφάλι
τα πεθαμένα όνειρά σου
μέσα στη φτωχική την κάμαρά σου
με το σκυλάκι το κανίς
− που δεν το ήθελε κανείς −
κάτω απ’ την κουβέρτα
να ονειρεύεται κόκκαλα αβέρτα
κι’ εσύ ν’ αναρωτιέσαι με καημό,
δάκρια, πίκρα και αναστεναγμό
«αχ ζωή μου να σ’ είχα κι’ άλλη,
δεν μου είπες πως στα γεράματα
θα έσκιζα τα παλιά μου γράμματα
και θάγραφα καινούργια πάλι ;»