Ο κλέψας του κλέψαντος

O ΚΛΕΨΑΣ ΤΟΥ ΚΛΕΨΑΝΤΟΣ...

Εκεί που κοιμόμουνα ένα βράδυ
βλέπω δυό κλέφτες στο σκοτάδι :
Μπήκαν για να μου πάρουν τα λεφτά
αθόρυβα και στα κλεφτά

Ξύπνησα από τον θόρυβο που έκαναν
(πάλι καλά που δεν με ξέκαναν)
φόρεσα στραβά τις παντούφλες μου
(ήταν σκοτάδι, δεν έβλεπα τις τύφλες μου)

κι’ άρχισα να ψάχνω μαζί τους για λεφτά
αλλά, «νιξ»(που) να βρω λεφτά !
Επειδή οι κλέφτες είχαν εκνευριστεί
που δεν βρήκανε χρυσαφικά,

πολύτιμα αντικείμενα και ευρώ
(αφού δεν έχω, που να τα βρω;)
τους λυπήθηκα ανθρωπιστικά
και τους χάρισα τον υπολογιστή,

τους έβαλα να φάνε και να πιούνε
και χορτασμένοι πια να κοιμηθούνε
και τους έδωσα 10 ευρώ που έκρυβα
(πως δεν μου βράσανε τα κόλλυβα !)

για ώρα ανάγκης στον κόρφο μου
(ούτε ψύλλος στον κόρφο μου) !
Γιατί οι κλέφτες, αν δεν κλέψουν
πως θα ζήσουν και θα προκόψουν ;

Απατεώνες ή κλέφτες θα γίνουν ;
(όπως οι Πολιτικοί)