Με λένε Οπενχάιμερ (2)

ΜΕ ΛΕΝΕ ΟΠΕΝΧΑΪΜΕΡ (μάλλον... Αλτσχάϊμερ)
(Γέρασα και δεν το κατάλαβα)

Βλέπω έναν καράφλα οικολόγερο
ψηλό και χοντρό σαν βιολοντσέλο
σαν τον Πάγκαλο ή σαν τον Βενιζέλο
αλλά καλοστεκούμενο και ολόγερο

Βοήθεια, φωνάζω, Χριστιανοί,
Τούρκοι και Μωαμεθανοί
μπήκαν στο σπίτι στα κλεφτά
για να μου πάρουν τα λεφτά !

Ο γέρος όμως μου γνέφει φιλικά
μου χαμογελά γλυκά κι’ αγγελικά
και φαίνεται πως με αναγνωρίζει
κι’ αμέσως η μνήμη μου γυρίζει !

Τότε θυμήθηκα πως η σκυλόγρια
ήταν η γυναίκα μου, η οικολόγρια
κι’ εγώ ο γέρος που είδα στον καθρέφτη
αυτό τον ελεεινό, τον άθλιο, τον ψεύτη

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Αγαπητοί μου φίλοι,
γάτες, πουλιά και σκύλοι :
Φαίνεται πως τάχω πια χαμένα
και τα μυαλά μου σκορπισμένα

γι’ αυτό, χωρίς κανένα λόγο,
επισκέφθηκα έναν Νευρολόγο
που μούπε πως είμαι θύμα άνοιας
και σοβαρής γεροντικής παράνοιας,

μούπε δηλαδή πως έχω
ή Χάιμερ
ή Οπενχάϊμερ
ή Φρανκενχάιμερ
(Μάλλον Αλτσχάϊμερ !)